“We have brought up the pattern of the child of God at the expense of discipline, and we are reaping the results of it”

Δεν συμφωνώ ιδιαίτερα.

Δηλαδή το παιδί που δέρνει και χτυπάει και βγάζει μαχαίρια θεωρείτε εσείς ότι μεγάλωσε μια οικογένεια που το φρόντιζε και το αγαπούσε και το είχε βασιλιά ή ότι οι γονείς του είναι επίσης τραμπούκοι;

Ένα παιδί θέλει χρόνο, μπορεί κάποιος να τον αφιερώσει από τους γονείς που δουλεύουν νον στοπ και δεν έχουν χρήματα για μια εξωσχολική δραστηριότητα;

Σίγουρα το να μην έχεις όρια είναι κακό αλλά περισσότερο είναι μια υποκατηγορία όλων αυτών. Για μενα είναι απλά παρατημένα παιδιά που εντάχθηκαν σε αγέλες παραβατικότητας.

Ως γιατρός και φοιτητής στα επείγοντα έχω πετύχει παιδιά κάτω των 20 που μου φέρονταν λες και ήμουν το κολλητάρι τους, έλεγαν τον γιατρό “έλα ρε μαλάκα τώρα θα με κάνεις εισαγωγή” και ένα σωρό περιστατικά. Για μενα δεν είναι τόσο ο γονιός που έχει το παιδί θεό, αλλά ο γονιός που δεν είναι σε θέση να αναθρέψει ένα παιδί και που δεν δαπανά χρόνο.

Το πρόβλημα ξεκινάει από τους γονείς και είναι πολυπαραγωντικό.

Πρώτα απ’ όλα δεν αφιερώνουν ποιοτικό χρόνο στα παιδιά. Το να τα τρέχω από ποδόσφαιρο σε ρομποτική και μετά στα αγγλικά δεν είναι αφιέρωση χρόνου.

Επίσης, όταν το παιδί κάνει ένα λάθος (το οποίο είναι φυσιολογικό) ο γονέας κάνει ένα μοιραίο λάθος διότι σχεδόν πάντα δίνει δίκαιο στο ΔΙΚΟ του το παιδί αποκαθηλώνοντας και αμφισβητώντας όλους όσους βρίσκονται απέναντι (δάσκαλοι, φίλοι, γνωστοί κλπ). Άρα δεν αναγνωρίζουν τα λάθη του παιδιού τους, επιζητούν δικαιολογίες και του προσφέρουν κάλυψη και σε ακραίες περιπτώσεις επιτίθενται στους δασκάλους.

Τέλος, η εύκολη λύση του κινητού, τάμπλετ, τηλεόρασης, ιντερνετ δεν είναι καθόλου λύση αλλά αντίθετα πρόβλημα. Το παιδί μεγαλώνει μόνο του και “εκπαιδεύεται” με τα βίντεο του κάθε ινφλουένσερ.

Ξύλο θέλουν οι γονείς για να μην γίνουν μαλάκες,όχι να το δίνουμε στο παιδί προληπτικά για να μην γίνει τραμπούκος.Υπερβολικά πολλές έρευνες δείχνουν πως παιδιά που μεγαλώνουν με ξύλο και αυταρχισμό γυρίζουν τον θυμό τους προς τους συνανθρώπους τους ώστε να λάβουν μια ψευδαίσθηση κυριαρχίας που λείπει από την προσωπική τους ζωή.

*Δεν θα μου φαινόταν καθόλου περίεργο τα 5χρονα που παρενόχλησαν,να παρενοχλούνται τα ίδια καθώς σε τόσο τρυφερή ηλικία τέτοιες πράξεις μαθαίνονται μόνο από ενηλίκους.

Θα ακουστεί μπλαζέ αλλά παραβατικές συμπεριφορές πάντα υπήρχαν απλώς και καλύπτονταν(ιδιαίτερα επαρχία)ή τα μίντια δεν ενδιαφέρονταν καθόλου.Μας φαίνεται πως έχει αυξηθεί η βία αλλά τα ΜΜΕ έχουν πάρει χαμπάρι τις αντιδράσεις τους κόσμου και προωθούν τέτοια άρθρα.

Όσο μεγαλώνουμε τείνουμε να κοιτάμε through rose tinted glasses το παρελθόν γτ συμβολίζει πιο ανέμελες εποχές.Αν θες πραγματικά να δεις πως είναι,κοίτα ιστορίες που μοιράζονται χρήστες εδώ σε posts τύπου ”πείτε το πιο ακραίο πράγμα που έγινε στο σχολείο σας”.

Άλλο ένα καθυστερημένο άρθρο με άτομα που ανακαλύπτουν πως υπάρχει μπούλινγκ αγνοώντας πλήρως την διαχρονικότητά του, με τα πράγματα να είναι ίσως και πιο σκληρά παλαιότερα.

Ειδικά αυτό που κάνει συγκρίσεις για την διαφορά στην συμπεριφορά στο σχολείο των παιδιών σε σχέση με παλαιότερες γενιές ακόμα πιο αστείο. Αρκετά περίπλοκος τρόπος για να ανακαλύψει κάποιος πως υπήρχε ξυλοδαρμός προς ανηλίκους στο παρελθόν και αντιμετωπιζόταν εντελώς φυσιολογικά από όλους. Η μεγαλύτερη διαφορά ίσως στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών σήμερα.

Ηλίθιες συγκρίσεις οδηγούν σε ηλίθια συμπεράσματα…

—-

Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη χρόνουν των γονέων, αλλά η έλλειψη ποιοτικού χρόνου, επειδή οι περισσότεροι απλά σε μία κοινωνία χωρίς μέλλον. Simple as that.

Αρθρο για το D απο το Dnews που μας κανει αναλυση / κηρυγμα η Ευαγγελία Χολέβα που την “λογική” της την εχουμε δει στο Liberal . gr

Προβλεψιμο το αρθρο θεωρει οτι το προβλημα ειναι οτι το προβλημα ειναι πως τα εχουμε αφησει πολυ ελευθερα και χαϊδεμένα τα παιδια…

Επισης μπουρδολογιες σαν αυτη : ” Η φτώχεια κι ο αγώνας της επιβίωσης ποτέ δεν αποτέλεσαν άλλοθι παραβατικότητας για τις γενιές των γονιών μας που υπερήφανα και με αξίες μας ανάθρεψαν ” δεν εχουν θεση σε σοβαρο δημοσιο λογο.

Οι γενιες των γονιων που “με αξίες μας ανάθρεψαν” ηταν οι ίδιες που μας χαρισανε την χουντα και τον Νόμο 4000/1958 και που κρατουσαν την μοιχεία ως αδικημα μεχρι το 1982!

Ηταν χειρότεροι τραμπουκοι ως ενηλικες απο τους εφηβους που τους σοκάρουν σημερα και απ’ οτι φαινεται αρκετοι εχουν τα ιδια μυαλα ακομα και σημερα και δίνουν και συνεντευξεις.